Emma van Angelbeek: Gedichtjes
[Uitgever onbekend], Salatiga, 1911

Bruidje

In wit bruidskleed, gesluierd in gaas,
Verschijnt er de mooie bruid,
Er gaat van haar een heerlijk waas,
Van geluk en liefde uit! -

't Donkergitten zwarte haar,
Prijkt er met bloemen, wit,
En wit zijn de bloemen allegaar,
Waartusschen 't bruidje zit!-

Daar rijst ze op en achter haar,
Komen de sleepdraagsters aan,
De koets staat voor 't bruidje klaar,
Ook voor hen, die met haar gaan!-

Naar 't stadhuis is d'eerste rit,
Er wordt wettig gesloten haar band,
Vol geluk ze naast haar bruigom zit,
De bloesem in haar hand!-

Nu naar Gods beehuis allegaar;
Voor bei wordt 'n Zegen gesmeekt,
Ze knielen eerbiedig voor 't altaar,
Terwijl Gods dienaar spreekt:

"Ge belooft dus eeuwig elkander trouw,
Gij bruidje aan uwen man?
Beschermt ge bruigom steeds uw vrouw?
Bevestig 't beiden dan!"-

"Ja", knikt er bruidjes mooie hoofd,
"Ja", knikt er ook haar man;
Ze hebben elkander trouw beloofd,
God was getuige ervan!-

En zegenend spreidt er d'armen uit
De dienaar in naam van God,
En zegt tot bruidegom en bruid
"God zegene uw beider lot!"-

Ze gaan naar huis waar 't bruidsfeest wacht,
Aan geluk en liefd 'gewijd,
Het duurt er door tot in den nacht,
Totdat mooi bruidje scheidt!-

Ze gaat hem volgen, dien ze koos,
Voor eeuwig tot haar man,
Ze behoort hem toe nu voor altoos,
En biedt al haar liefde hem aan!

---

inhoud | vorige pagina | volgende pagina