Anna de Savornin Lohman: Liefde uit de gelijknamige bundel, waarin ook opgenomen 'Mara' Amsterdam: L.J. Veen, [1905]
[97:]
X.
"Als Oom-Dokter straks komt, zal hij mij wel beter maken niet, maatje?" - Het sneed haar door de ziel. . . . Ze kon 't niet meer aanhooren. In haar wanhoop leek 't haar een verwijt, dat het kind, met zijn brandende koortslippen, uitsprak tegen den vriend, in wiens kennis en macht hij zoo kinderlijk-vast vertrouwde. . . . . . . . "En te weten, dat hij gezegd had niet te kunnen, te weten, dat het voorbij was. . . . . voorbij . . .. Zij hield het kind, het stervende kind, in haar armen, en snikte met gebro
[98:]
ken stem "Ja, hij zal je beter maken; hij moet het doen. . . ." En ze wist dat hij 't niet kon. . . . ! . . . . 't Was zoo plotseling, zoo inééns gekomen! Hellmund's oog was dik geweest en rood-opgezet, 's ochtends. Ze had er Frits naar gevraagd; . . . . zonder angst, denkend dat een insect het kind had gestoken.. . . Maar ze had dadelijk aan zijn verschrikt gezicht gezien, dat het wel iets was. . . . Toen had hij 't haar gezegd, terstond. Héél ernstig was het, een hersen-ontsteking. . . . En 't gevaar, onmiddellijk . . . .! En nu was hij naar den trein, om een professor, dien hij telegrafisch had ontboden, af te halen. . . . Maar de koorts steeg. . . . En ze wist. . . . ze had gelezen in zijn
[99:]
wanhoopsblik; ze wist, dat er géén hoop was "Je moet hem redden, je moet. . . ." had ze hem toegekreten. . . ."Je moet het doen. . . ." En, toen hij haar wou troosten. . . . "Ga heen - Ga heen. . . . Als je hem niet redt, ben je een stommeling. . . . ga heen, ga heen. . . ."
inhoud | vorige pagina | volgende pagina
