Melati van Java: Tante Betje. Toneelstukje in één bedrijf. (Toneelstukjes voor Dames, 2e Serie, No. 3) Culemborg: Bom & Olivierse, [1900 of 1901].
[20:]
DERDE TOONEEL.
J u f f r o u w D u m o n t, H e t t y.
Juffrouw Dumont:
Die Indische dames zijn allen dezelfde. Uw Mama is zoo ontwikkeld, alsof zij een Europeesche was en toch neemt zij haar toevlucht tot een Indische doekoen. [dokter.:]
Hetty:
Dat zou U nooit doen hè juf. . . juffrouw!
Ik? - voor mij staat dat gelijk met kras bijgeloof.
Maar als nu werkelijk tante Betje en die Hollandsche - hoe noemt U ze ook weer - kwakzalvers de menschen beter maken, waarom zou men niet naar hen toegaan? Want als het bij hen niet hielp, dan zouden er toch niet altijd nieuwe menschen bij hen komen.
Och kind, 't is niets dan suggestie.
[21:]
Wat is dat juffrouw? Zeker, zoo 'n nieuw woord en nieuwe woorden, die moet ik kennen om ze te gebruiken als ik uitga. Dat hoort ook tot de les.
Suggestie dat is - dat is - iemand iets doen gelooven op ons woord - als nu b.v. Mevrouw Harders zegt: Je wordt beter door mijne kruiden in te nemen dan wordt je ook beter niet door de kruiden maar door het vertrouwen op haar woorden.
Maar waarom doen echte dokters ook zoo niet? Dat is toch heel gemakkelijk.
Och, die gelooft men toch niet. Je moet kwakzalver zijn om zóo geloofd te worden.
Nu dan werd ik liever kwakzalver en als ik ooit ziek word, dan roep ik geen dokter. Ik word liever genezen door een kwakzalfster dan doodgemaakt door tien dokters.
Nu beginnen wij werkelijk met de les. De tijd voor aardrijkskunde en rekenen is toch voorbij. Ik zal je maar een dictée geven.
[22:]
Goed een dictée - als Ma dan komt, dan zitten wij te werken. - Zal ik eens vragen hoe het Edy gaat en wat tante Bet zegt?
Neen, ga zitten en schrijf wat ik dicteer.
Daar komt Ma aan met tante Betje.
Begin te schrijven. (Zij dicteert iets - naar verkiezing Hollandsch, Fransch of Duitsch; Hetty zit druk te schrijven).
inhoud | vorige pagina | volgende pagina